Kantje boord

De twee volleybalteams die ik zondag in de Oeverloos door de grachten en over het IJ voer hebben mazzel gehad. Niet alleen met het weer, maar vooral dat ze het er droog vanaf gebracht hebben. We kwamen aan het eind van de vaart wat moeizaam bij onze thuisbasis, een kleinigheidje dacht ik. Maandag werd de motorvibratie aangepakt bij onze vaste motorman, maar er bleef iets onverklaarbaars verkeerd aanvoelen. Nu hangt de sloep in de takels bij de Kromhout werf. Wat de kraanbaas bij de winterstalling al 10 jaar roept is werkelijkheid geworden: de bodemplaten komen los. En niet zo'n beetje ook. Dat de sloep onbestuurbaar leek is niet zo vreemd, want een meter grote plaat staat dwars onder de boot. Omdat de Oeverloos ooit is volgestort met beton drijven we nog. Van onderen kijk je nu zo tegen het kale beton aan. Dit had net zo goed een blogbericht over een gezonken reddingssloep kunnen zijn, maar de lasser van Kromhout stroopt zijn mouwen op en na het weekend drijven we voorlopig weer.