De eerste keer dat ik op Mallorca kwam had ik het gevoel dat het daar maar weinig op het echte Spanje leek. Door m'n langere tijd in Malaga in 1983 was dat voor mij het Spanje zoals het hoort te zijn, met flamenco, tapas, stierenvechten, hese temperamentvolle stemmen en bars met rijen flessen Jerez en Fino. De doedelzak en boerse volksdans van Mallorca staan in schril contrast met de gitaar en rauwe zigeunerdans in Andalusia. Maar na zoveel jaar Mallorca was het gevoel daar niet in het echte Spanje te zijn helemaal weg. Hier in Sevilla borrelt dat oude idee weer op. In deze bar waar alles klopt besluiten we toch dat het onzin is om zo te denken. Alles is echt. Salud.
