Kraakhelder en relaxt windje in de rug, het kan niet mooier als we de pieren van IJmuiden achter ons laten en naar het blauwe eind van de Noordzee varen. Dik 240 zeemijl voor de boeg, dus een nacht op zee. No problem voor m'n ervaren crew. Als ik in de vroege ochtend wat uurtjes slaap inhaal en Lillian en Max op de uitkijk zitten hoor ik het water kolkend langs de boot stuiven. Het waait nu stevig, regelmatig gaan we over de 10 knopen. Eigenlijk zou er een rifje in moeten, maar snelheid is ook wel lekker. Pas als we aan de steiger in Whitby liggen hoor ik van Lil dat ze het best eng vond om met die snelheid van die hoge golven af te denderen. Niks van gemerkt, volgende keer toch maar rifje erin dan.
