Midden jaren tachtig stond hier ik ook. Meestal met Nico. In een tweedehands Waterlooplein colbertje, dito regenjas en oversized witte bloes. The swinging years, een eeuw geleden lijkt het, maar een kwart eeuw is ook niet niks. Discotheek Mazzo verdween geruisloos en ik heb geen idee wat er de afgelopen 20 jaar in het pand op de Rozengracht zat. Maar Mazzo is terug. Niet meer om te dansen, dus weer geschikt voor ons. Het is een gave tent geworden, waar we pas na drie reserveringspogingen terecht kunnen. Instant succes dus. En dat lijkt terecht. De kaart is aantrekkelijk, de keuken heeft geen last van kinderziektes en de bediening geeft je alle aandacht.
Reserveren is zelfs op maandag nodig, dus check www.mazzoamsterdam.nl
