Weinig vernieuwend maar wel ouderwets lekker, de nieuwste CD van Seal,
Commitment. Slow en soft, daar blijft hij toch het beste in en deze plaat staat gelukkig weer vol met dat werk. Net uit, nog maar paar keer geluisterd en het klinkt alsof het album al jaren op m'n iPod staat. Is dat nou een verdienste of juist niet?
