Nog elke dag bedenk ik me hoe raar het is dat alles in het leven gewoon doorgaat terwijl Carola daar niets meer van meemaakt. Vooral als ik leuke dingen doe, en gelukkig is dat vaak, denk ik hoe jammer het is dat zij het niet ziet. Na vier jaar ben ik daar wel minder vaak triest over. Komt natuurlijk vooral door de mooie wending die m'n leven heeft gekregen met Lillian en Max. Op deze speciale dag zijn we net zo druk als normaal. Na vijf (!) rondjes Vondelpark schepen we in op de Oeverloos voor het laatste tochtje van dit seizoen. Lillian laat 'haar' stad zien aan zus Annemiek, die met man Erik eindelijk eens overkomt uit het ook altijd mooie Rotterdam.
's Avonds staat in Haarlem het eten voor ons klaar. Heel apart natuurlijk, om op deze dag met Lil en Max aan te schuiven bij de ouders van Carola. Bijzonder hoe zij met alles in hun leven omgaan. De positieve instelling had Carola zeker niet van een vreemde.
Dat ik met Lillian thuis op de bank zo makkelijk over alles na kan kletsen maakt dat ik me op deze 7e oktober toch gelukkig voel.
